De eerste hengst op de stoeterij was Uebergabe de Lauzelle, de toen nog jonge hengst die met Eric Wauters internationaal gesprongen heeft en uiteindelijk verkocht is geworden naar Brazilië.

De hengst die in de jaren tachtig en desondanks zijn dood zelfs nog in de jaren negentig zijn stempel drukte op het stamboek van BWP was Lugano van La Roche. Posthuum heeft hij nog de ranking van de best verervende vaderdieren van de World Breeding Federation of Sport Horses aangevoerd.

Lugano's komst naar Stoeterij de Breemeersen in 1980 luidde ook het tijdperk van de KI bij de paarden in. Omdat dit in België nog omzeggens niet gedaan werd, deden we toen in het begin een beroep op de faculteit diergeneeskunde van de Universiteit Gent. Deze samenwerking heeft nadien ook nog het eerste Europees veulen geboren uit een diepvries-embryo opgeleverd (het heette Keep it Cool ET van de Breemeersen).



Artikel uit het blad "Landbouwleven" maart 2002

25 Jaar Stoeterij De Breemeersen

Een gesprek ten huize Brondeel

Met paarden gaan slapen. En met paarden ook weer opstaan. Rijpaarden hebben zich vastgezet in de hoofden van het echtpaar Jef Brondeel en Jo Vettenburg. Eerst was ruiterij en fokkerij een hobby nadien werd het hun beroep. Velen dromen van zo'n wending maar men moet het durven doen! Jef en Jo hebben er alles voor gedaan, er alles voor opzij gezet zonder echter blind te zijn voor wat ernaast of erboven staat. Hun levenswerk "Stoeterij De Breemeersen" viert nu zijn 25-jarig bestaan.

"De Breemeersen", een mooie naam, oervlaams, het tintelt van de e-klanken, het klinkt met echo, de echo van het lage land. Diep door het hinterland voorbij uitrit Nevele van de E40 rij ik naar huize Brondeel. Het landschap biedt weinig houvast, dat is een natte potpourri van maisstoppels en wintergras doorsneden met rijtjes knotwilgen. Op een driesprong bij een eenzame boerderij aarzelde ik even. Links in de verte zie ik het silhouet van de rijhal en het woonhuis met klokje op de nok. Bij aankomst is men er druk bezig de poorten van de manège een opknapbeurt te geven. Jef is vooraan in de vijftig, het kruintje schemert door de haren en de beentjes krommen wat als gevolg van een paar serieuze tikken die ze te verwerken kregen. Het lachje vóór en na de begroeting verraadt de wijsheid opgedaan in en rond de paardenwereld. Breemeersen is een begrip geworden nu het 25 jaar meedraait in de warmbloedfokkerij.

Een start met pioniersgeest
'De overgave aan de paarden werd totaal toen we in de zomer van 1976 Uebergabe kochten' zegt Jo. Begin December daaropvolgend keurde het BWP de hengst goed en 1977 werd het eerste dekjaar op De Breemeersen! De zaak groeide. In 1980 kwam Goya (Goya x Duktus) op het station. Er werd toen nog met de hengsten gereisd. Vanaf 1981, met de komst van Lugano van Laroche, nam de hengstenhouderij een draai. Niet alleen werd het rondrijden met de hengsten gestopt maar er werd tevens overgestapt naar het kunstmatig insemineren. Typisch voor het ondernemerschap van De Breemeersen was dat men er samen met Dr Spincemaille het voortouw nam op het vlak van nieuwe reproductietechnieken. Het boegbeeld Lugano, aangekocht op 17-jarige leeftijd, inzetten via KI! Voor de doorsnee fokker was het een revolutie. Ook met embryotransplantatie en het gebruik van diepvriessperma van gerenomeerde hengsten was Breemeersen bij de pioneers. De hengst Nativio xx was het antwoord op de vraag naar volbloed binnen de warmbloedfokkerij. Geen opdracht, maar uit eigen wil moeite doen om het beste onder een intensieve veterinaire begeleiding op een succesvolle wijze aan te bieden! Vooral geen dikdoenerij, nee op hun manier met systeem streven naar hoge scores qua drachtigheid. Zo werkte het op De Breemeersen. Daarnaast was men er ook niet bang om te investeren in accomodatie en vooral in nieuwe hengsten en soms ook wel in merriemateriaal. Met grote regelmaat arriveerde er vers bloed op de stoeterij. Meestal, een paar uitzonderingen niet te na gesproken, kwamen de nieuwe aanwinsten uit Hannover.

De strijd om het bestaan
´Alleen een idealist houdt het als beroepshengstenhouder vol´ beweert Jef. Je moet tegen een stootje kunnen zoniet ga je kopje onder in de turbulente draaikolk van het hippische gebeuren. In die gebeurtenissen zie je haarscherp de eeuwig opspelende strijd tussen hengstenhouders en fokkers, tussen exterieur en sportaanleg, tussen bewezen hengsten en de jonge leeuwen. Jef is naast hengstenhouder ook een overtuigd en soms eigenwijs fokker. Bij de stamboekwerking durft hij zijn kop uit te steken zelfs al moet hij daarbij tegen de stroom inroeien. Een stamboek moet een aansprekend correct exterieur en rittigkeit compromisloos aanhouden vindt hij. Omwille van de consequente aandacht voor deze punten heeft hij een verbeten appreciatie voor het Hannoveraanse Stamboek. Hij bekent daarbij wel dat overdadig en ongepast gebruik van dressuurhengsten daar jammerlijke brokken gemaakt heeft. Brondeel is hier zowat de enige overblijvende hengstenhouder die nog een ongeschonden vertrouwen heeft in de Hannoveraner Springpferdezucht. De prijs die hij voor deze stijfkoppigheid betaalde was soms hoog. Zo werd Sacramento (Sandro x Werther ), een in Hannover gekeurde en daarbij sterk springende hengst door het BWP niet aangekeurd. Brondeel beschouwt dit als één van zijn grootste ontgoochelingen.

De vruchten van de inspanning
Momenteel staan er drie oudere hengsten ter dekking op De Breemeersen: Hardi, Gottwald en Granusso. Daarnaast werden tijdens de BWP-hengstenkeuring van januari laatstleden twee nieuwkomers aangewezen voor de rijproeven. 'Grannusso's afstammelingen zijn nog wat jong voor grote sportprestaties maar ondertussen doen ze het uitstekend op de prijskampen' gaat Jef verder. Met zichtbaar genoegen vertelt hij dat Gottwald zo´n succesvolle sportpaarden maakt. Meerdere van zijn nakomelingen lopen reeds op internationaal niveau. Commercieel heeft Gottwald het voor De Breemeersen uitstekend gedaan. Verschillende van zijn producten werden naar het buitenland verkocht. ´Mijn eigen fokkerij is belangrijk in de bedrijfsexploitatie´ licht Jef toe. Als het met de hengstenhouderij iets minder loopt kan ik wat terugverdienen met het opfokken en vermarkten van eigen of eventueel bij klanten aangekochte veulens. Producten hebben van een hengst die goed in de markt ligt is dan echt een concurrentieel voordeel. Door mijn fokkerij en een stukje handel heb ik niet al mijn eieren in de korf van de hengstenhouderij. Deze risicospreiding geeft een betere inkomensgarantie. ´Dat is nodig tenslotte moet ik er met mijn gezin van leven.´ argumenteert hij verder. Op de rijproeven van zaterdag 23 maart aanstaande heeft Breemeersen nog twee kandidaat-hengsten in de running: Escuro (Escudo II x Raphael) en Valco (Gottwald x Furioso). Het zijn volgens Jef twee waardige jonghengsten. In Escuro, vorige herfst aangekocht op de Verdener keuring waar hij overigens een blikvanger was, heeft hij een biezonder groot vertrouwen en ook hoge verwachtingen. `Een fijne hengst met prima afstamming en fraai model die daarbij onder het zadel fantastisch evolueert´ verduidelijkt Jef zijn stelling. Ook in Valco blijft hij ondanks sommige kritische geluiden geloven. Hij zal zijn vel duur verkopen meent Jef.

Sport en toekomst
Breemeersen heeft altijd wat gehad met de sport. Eric Wauters en Grant Wilson brachten de hengsten Uebergabe en Gottwald uit tot op internationale springconcoursen. Lode en Donaat Brondeel vindt men regelmatig vooraan in de uitslagen met Breemeersen producten. Sport wordt hoog in het vaandel gevoerd op De Breemeersen. Een goed contact met topruiters vindt Jef daarbij uitstekend maar hij wil zich niet in een afhankelijkheidspositie bevinden. Volgens hem moet er een gezond evenwicht zijn tussen eigenaar en ruiter. Als de balans doorslaat kan er geen continuiteit komen en daar gaat het hem toch om in een bedrijf. Het hele gezin, pa en ma plus vier zonen, is in het getouw om de zaak vooruit te helpen. Daarbij leggen Jo Jef en nu steeds meer Maarten zich hoofdzakelijk toe op organisatorische, logistieke en administratieve taken terwijl Lode en Donaat en ook nog wel eens Ruben het rijden voor hun rekening nemen. Inzake opvolging is nog niets beslist. Wat Jef en Jo zeker niet willen is dat als één van de kinderen het bedrijf overneemt het een molensteen om zijn nek zou zijn. ´De zonen krijgen een faire kans en het is daarbij goed dat ze eerst studeren, nadien zien we wel of er voldoende motivatie en liefde voor de stiel is´ stelt Jef. Ondertussen brengt het Breemeersen-team op zondag 31 maart aanstaande een jubileumshow. Wij kijken er naar uit en wensen Jef en Jo daarbij alle succes : Breemeersen laat uw kampioenen nog eens schitteren en jij geachte lezer zorg dat je erbij zijt je bent er van harte welkom.

E. Van Muylem